Lalezan epeydir yazışamadık haklısın. Ama ben ne olursa olsun Tasmalı' nın maceralarını izliyorum buradan
Benim evdeki oğlan iyi, misafir olan iki kardeş gittiğinden beri yeni yeni kendine gelmeye başladı. Olanca nazını kaprisini de yapıyor. Haklı tabii nerdeyse bir ayı geçti salona sokmadık, ve diğerleriyle fazla ilgilenmiş gibi olduk düşüncesinde. Neyse şimdi sakin nispeten.
İki gün yağmurda kalmış şoka girmiş küçük bir yavruyla uğraştık eşimle. Bulunduğu yerden almak zor oldu. Bahçede feryat figan bağırmasına rağmen apartman oturanları bize kapıyı açmamakta direndiler. Tek giriş kapısını engellediler. Kapılar yüzüme anlamsız anlamsız bakılıp kapandı, sanki uzaydan geldik. Sanki orada bir kedi yok da biz uydurduk, sesine nasıl dayandılar , duymazdan geldiler o da ayrı bir mesele. Ben de bir belediye yetkilisi ile ve biraz da arsızca kazan dairesinden o bahçeye girdim. Ama bebek o kadar korku içinde ve kendini bilmez halde ki, üzerine gitseniz kendine zarar verecekti. Yine de tahminimden kısa bir sürede onu hazırlıksızca yakalayıp kafese koyabildi eşim. Sonrası evde bütün bir gece ağlama ve titreme nöbetleri. Son derece vahşiydi zaten. Azıcık mama yedirip kuru ve sessiz bir yerde olmasına rağmen pek uyuyamadı, bizi de uyutmadı. Yine de sabah götürdüğümüz veteriner açık yaralara, enfeksiyonlara gerekli bakımı yaptı ve şimdi orada. Bir tanıdık bahçesinde himayesine alacak allahtan. Onu ürkütmemek için hiç resim çekmedim. Bir iki güne ziyaretine gittiğimde çekebilirsem sizlere göstereceğim. Şansı açık olsun...